🦡 Ile Grozi Za Posiadanie Narkotyków

Przeczytaj: Ile grozi za posiadanie narkotyków – jakie kary za posiadanie i handel, rodzaj narkotyków a wymiar kary Podsumowując, odpowiedź na pytanie, ile grozi za podszywanie się pod kogoś, nie jest jednoznaczna. Światowa Komisja ds. Polityki Narkotykowej w 2011 roku opublikowała raport, w którym stwierdza, że penalizacja narkotyków kosztuje rocznie 100 mld USD, a dostępność używek i tak rośnie. Karanie za posiadanie i zażywanie narkotyków prowadzi do większej przestępczości, przemocy, korupcji, dyskryminacji i łamania praw człowieka. W myśl art. 62 ust. 1 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat. Zgodnie z art. 37a kk, zamiast kary pozbawienia wolności (jeżeli dane przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności do 8 lat – np. posiadanie narkotyków Nawet posiadanie niewielkiej ilości narkotyków może skutkować konsekwencjami prawnymi. Ile lat grozi za posiadanie narkotyków? Za posiadanie narkotyków wbrew przepisom ustawy grozi kara pozbawienia wolności do lat 3. W przypadku posiadania znacznej ilości narkotyków, kara może sięgnąć nawet do 10 lat pozbawienia wolności. Co grozi Nieumyślne spowodowanie wypadku śmiertelnego — jaka wysokość kary (art 177 2 kk ) Kara za spowodowanie nieumyślnego wypadku ze skutkiem śmiertelnym jest zdecydowanie wyższa. Zgodnie z art. 177 § 2 kk.: Jeżeli następstwem wypadku jest śmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia 20 kwietnia 2021 zostały złożone w Sejmie trzy projekty ustaw, które dotyczą zmian w prawie dotyczących konopi. Według jednego z nich posiadanie niewielkich ilości suszu do 5 gramów marihuany przez dorosłego obywatela przestanie być karalne, natomiast ilość między 5 a 10 gramów miałaby podlegać jedynie karze grzywny od 500 do 2000 złotych. Areszt za posiadanie narkotyków i broni. 06.03.2019. Prokuratura Rejonowa Warszawa Wola nadzoruje postępowanie prowadzone przez Wydział ds. Zwalczania Przestępczości Pseudokibiców Komendy Stołecznej Policji przeciwko Marcinowi B. podejrzanemu o posiadanie znacznej ilości narkotyków oraz Marcinowi B. podejrzanemu o przygotowanie do wprowadzenia do obrotu znacznej ilości narkotyków. 5g2Wmo. Przejdź do zawartościHOMEKIM JESTEŚMY?CZYM SIĘ ZAJMUJEMY?AKTUALNOŚCIKONTAKTPosiadanie narkotyków — jaka kara za nie grozi? Posiadanie narkotyków związane jest z przepisami zawartymi w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Przestępstwa dotyczącego posiadania narkotyków nie uregulowano natomiast w Kodeksie karnym, jak mogłoby się wydawać. W poniższym artykule przytaczamy wszystkie najważniejsze informacje dotyczące posiadania narkotyków, a także odpowiedzialności karnej z nimi związanej. Z tego artykułu dowiesz się:Gdzie zawarto prawne regulacje dotyczące posiadania narkotyków?W jakich sytuacjach dopuszcza się odstąpienie od ścigania?Jaka kara grozi za posiadanie znacznej ilości narkotyków?Czym jest wypadek mniejszej wagi i jaką karą jest zagrożony?Jakiego rodzaju przestępstwa narkotykowe wyróżnia polskie prawo?Czym jest przygotowanie do posiadania narkotyków?Na czym polega usiłowanie posiadania?Narkotyki są to związki wskazane w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii. By sprawdzić, czy dana substancja jest narkotykiem, przeprowadza się badanie testem narkotykowym. Następnie powołuje się biegłego, który wydaje opinię z zakresu badań chemicznych. Biegły ma wiedzę, która pozwala na stwierdzenie, w posiadaniu jakiej substancji był oskarżony. Może także stwierdzić, jaka jej ilość potrzebna jest do wywołania efektu narkotycznego, a także w posiadanie ilu porcji substancji wszedł oskarżony. Co ciekawe, oskarżonym za posiadanie narkotyków można zostać także, kiedy dana substancja okaże się np. zwyczajnym produktem spożywczym. W takiej sytuacji mamy do czynienia z usiłowaniem posiadania, co zostanie przybliżone w dalszej części można było zostać skazanym za posiadanie narkotyków, konieczne jest wejście w posiadanie ilości narkotyku, pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie w celu odurzenia. Nie zostanie się natomiast skazanym za śladowe ich ilości. Dotyczy to np. resztek na szklanej lufce czy banknocie. Taka ilość substancji nie jest bowiem w stanie wywołać efektu odurzenia. Jeśli natomiast dana osoba posiada kilka woreczków z resztkami narkotyku lub kilka lufek, na których znajdują się ślady substancji psychoaktywnej, a łączna ich waga pozwala na wywołanie odurzenia, można zakładać, że występuje przestępstwo posiadania narkotyków: regulacje prawneZ przestępstwem posiadania narkotyków w szczególności wiąże się artykuł 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Dotyczy on posiadania środków psychoaktywnych lub substancji psychotropowych. Zgodnie z nim:Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat przypadku posiadania znacznej ilości środków odurzających kara, jakiej podlegać będzie sprawca tego czynu, wynosi od roku do 10 lat. Jeśli sytuacja dotyczy czynu mniejszej wagi, możliwe kary to grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Jak zatem wynika z ustawy, wyróżnia się typy przestępstw związanych z posiadaniem narkotyków. Jest to typ:podstawowy, regulowany w ustępie 1 ustawy,kwalifikowany, regulowany w ustępie 2,uprzywilejowany, na którego temat regulacje znajdują się w ustępie z Kodeksem karnym przestępstwa dzieli się na zbrodnie oraz występki. Zgodnie z art. 7 zbrodnia to czyn, zagrożony karą pozbawienia wolności na czas co najmniej 3 lat lub karą surowszą. Występek to z kolei przestępstwo, które zagrożone jest karą grzywny powyżej 30 stawek dziennych lub powyżej 5 tysięcy złotych, karą ograniczenia wolności przekraczającą miesiąc, lub karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc. Zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii nie jest możliwe popełnienie przestępstwa posiadania narkotyków nieumyślnie. Prawo dopuszcza natomiast zaistnienie tego przestępstwa w zamiarze bezpośrednim oraz ewentualnym. Zamiar bezpośredni występuje, kiedy dana osoba zamierza popełnić czyn zabroniony. Z zamiarem ewentualnym mamy natomiast do czynienia, kiedy ktoś dopuszcza możliwość popełnienia danego przestępstwa oraz godzi się na posiadanie narkotyków można zostać ukaranym niezależnie od tego, czyją własność one stanowią. Można zatem zostać skazanym za posiadanie także, jeśli np. przez chwilę przytrzymuje się np. torebkę na prośbę innej osoby. Karze będzie się podlegać jednak wtedy, kiedy dana osoba zdaje sobie sprawę z tego, że posiada narkotyki. Jeśli nie wie bowiem, że w torebce czy kieszeni mogą być narkotyki oraz nie wie, co dokładnie otrzymała, nie podlega karze. Jeśli np. dwie osoby zamieszkują ze sobą i jedna z nich znajduje się w posiadaniu narkotyków, tylko ona zostanie ukarana. Nie jest bowiem karane samo tolerowanie posiadania narkotyków przez inne osoby. Nie podlega ono karze na mocy ustawy o przeciwdziałaniu adwokata z Poznania z zakresu prawa karnego?Posiadanie narkotyków na własny użytek i odstąpienie od ściganiaJak wynika z orzecznictwa Sądu Najwyższego, posiadanie narkotyków na własny użytek to dysponowanie tego rodzaju substancją, które związane jest z zamiarem jej użycia. Nie należy przy tym wnioskować, że jeśli osoba jest pod wpływem narkotyków lub innych substancji psychotropowych, jednocześnie jest w ich posiadaniu. Dodatkowo istnieje możliwość odstąpienie od ścigania osoby, która posiadała nieznaczne ilości narkotyków na własny użytek. Poza faktem posiadania nieznacznej ilości substancji psychoaktywnej oraz konieczności spełnienia warunku, by było to posiadanie tej substancji do własnego wykorzystania dodatkowo konieczne jest, by orzeczenie kary wobec sprawcy było bezcelowe ze względu na niewielką społeczną szkodliwość czynu, a także jego okoliczności. Nie jest to jednak obowiązkowe, a prokurator nie musi odstąpić od ścigania sprawcy. W regulacjach prawnych nie ustalono jednak, jaka ilość narkotyku uchodzi za prawo dopuszcza możliwość odstąpienia od ścigania także wtedy, kiedy osoba posiadająca narkotyki podda się leczeniu odwykowemu. Jeśli zatem sprawca czynu związanego z używaniem środków psychoaktywnych jest uzależniony, a dodatkowo popełniony czyn jest zagrożony karą pozbawienia wolności, której wysokość nie przekracza 5 lat, prokurator może zawiesić postępowanie przygotowawcze. Zawieszenie takie może trwać do czasu, aż uzależniony zakończy leczenie. Dotyczy to także sytuacji, kiedy uzależniony podda się rehabilitacji lub udziałowi w programie edukacyjno-profilaktycznym. Jeśli leczenie zakończy się pomyślnie, istnieje możliwość warunkowego umorzenia postępowania zamiast prowadzenia go w dalszym natomiast osoba uzależniona zostanie skazana na karę pozbawienia wolności, możliwe jest zwolnienie z reszty odbywanej kary. Sytuacja taka może mieć miejsce, kiedy już po skazaniu osoba podejmie leczenie związane z uzależnieniem od narkotyków lub innych substancji odurzających. By możliwe było udzielenie przerwy w wykonywaniu kary, skazany powinien wykazać, że ma zagwarantowane miejsce leczenia lub rehabilitacji. Ponadto przerwa w wykonywaniu kary jest możliwa, gdy do końca odbywania kary pozbawienia wolności pozostały nie więcej niż 2 znacznej ilości narkotykówWspomnieć należy, że ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii była nowelizowana w 2011 roku. Po nowelizacji w niektórych przypadkach dopuszczalne jest odstąpienie od wymierzenia kary, jeśli mamy do czynienia z sytuacją, kiedy to sprawca posiada nieznaczną ilość narkotyków na własny użytek. Z drugiej strony, zaostrzenie kary występuje we wspomnianym wcześniej przypadku posiadania znacznych ilości narkotyków. Pojęcia „znacznej ilości” nie zdefiniowano. Źródłem pomocnym przy zdefiniowaniu tego terminu może być orzecznictwo sądów. Zgodnie z nim, znaczna ilość narkotyku to taka, która pozwala na odurzenie się przez co najmniej kilkadziesiąt osób. Stanowisko takie zajął Sąd sądy apelacyjne wyrażają jednak pogląd, że znaczna ilość narkotyków to ilości hurtowe. Zazwyczaj nie spotyka się ich w obrocie tego rodzaju substancjami. W takim przypadku znaczna ilość pozwalałaby na odurzenie się nie kilkudziesięciu, a kilku tysięcy osób. Jednoznaczne ustalenie tego, jaka ilość narkotyków zasługuje na miano „znacznej ilości”, jest jednak trudne. Nie ma bowiem kryteriów, które mają na celu sprecyzowanie tego narkotyków a wypadek mniejszej wagiJeśli natomiast chodzi o łagodniejszą karę, w przypadku zaistnienia wypadku mniejszej wagi, bierze się pod uwagę społeczną szkodliwość czynu. Tutaj także nie sprecyzowano dokładnie kryteriów, które pozwoliłyby na zakwalifikowanie danego przypadku jako przypadku mniejszej wagi. Sądy orzekając w tego typu sprawach, biorą pod uwagę między innymi to, jaki rodzaj narkotyku posiadał sprawca czynu. Analizują zatem, czy były to narkotyki, które zalicza się do cięższych, czy lżejszych. Biorą pod uwagę także to, jaką ilość substancji posiadał sprawca. Sądy analizują także to, jaką osobą jest sprawca. Biorą pod uwagę, czy był wcześniej karany, w jaki sposób zdobył narkotyki. Jeśli jakaś osoba była wcześniej niekarana, a ponadto posiada przy sobie niewielką ilość tzw. narkotyków miękkich, istnieje większa szansa, że czyn ten zostanie uznany za czyn mniejszej wagi. W efekcie możliwe jest warunkowe umorzenie przestępstwa narkotykowePosiadanie narkotyków to tylko jedno z możliwych przestępstw narkotyków. Poza tego rodzaju czynem wśród najczęstszych przestępstw narkotykowych wyróżnia się wytwarzanie narkotyków, obrót nimi, a także udzielanie narkotyków. Ostatni z wymienionych czynów uregulowano w artykułach 58 oraz 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jak ustalono w artykule 58, ten, kto udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, a także ułatwia lub umożliwia użycie tych substancji, lub nakłania do użycia tego rodzaju środków, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Kara ta podlega zwiększeniu w sytuacji, kiedy to sprawca czynu udziela narkotyku małoletniemu lub nakłania go do ich użycia. Kara grożąca za ten czyn to kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 59 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii dotyczy natomiast udzielania innej osobie środka odurzającego celem osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Jeśli dana osoba w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej udziela innej osobie środka odurzającego, substancji psychotropowej, nowej substancji psychoaktywnej, ułatwia użycie lub nakłania do użycia, podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat. W sytuacji, kiedy ten sam czyn skierowano przeciwko małoletniemu, kara pozbawienia wolności nie może być krótsza niż na okres 3 lat. Jeżeli przestępstwo to czyn mniejszej wagi, możliwe do zasądzenia kary to grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienie wolności do lat 2. Przytoczone przepisy wyraźnie wskazują, że jeśli sprawca czynu udziela narkotyków w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej, za czyn ten grozi mu bardziej surowa kara. Poza karą pozbawienia wolności sądy za przestępstwa narkotykowe mogą orzec również nawiązkę, której wysokość może wynieść maksymalnie 50 000 karne wyróżnia poza samym popełnieniem czynu zabronionego również możliwość karania za przygotowanie do niego lub usiłowanie. Są to dwie formy stadialne przestępstwa. Przygotowanie występuje wtedy, kiedy dana osoba podejmuje czynności, które mają stworzyć warunki do jego dokonania. Do działań tego rodzaju mogą należeć zdobywanie informacji, sporządzenie planu działania, a także uzyskanie odpowiednich środków. W większości przypadków karze nie podlega samo przygotowanie. Tak jest również w przypadku przygotowania do posiadania narkotyków. Za przygotowanie mogą uchodzić kupno lufek, bibułek, igieł, strzykawek itp. Przygotowanie podlega karze wyłącznie wtedy, kiedy stanowią o tym przepisy zawarte w Kodeksie karnym lub innej ustawie. Jeśli natomiast w przepisach nie wskazano, że przygotowanie danego czynu podlega karze, uznaje się, że jest ono niekarane. Do przestępstw, w przypadku których karane jest już samo przygotowanie, należą przygotowanie zamachu terrorystycznego lub zamachu dotyczące przygotowania i przestępstw narkotykowych reguluje artykuł 57 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgodnie z nim karze za samo przygotowanie podlegają przestępstwa polegające na przemycie narkotyków oraz handlu narkotykami. Są to zatem działania takie jak przywóz, wywóz, przewóz oraz wprowadzanie do obrotu środków odurzających i substancji psychotropowych. Karze podlega również uczestniczenie w obrocie wymienionymi posiadania narkotykówUsiłowanie to kolejne po przygotowaniu stadium przestępstwa. Regulacje dotyczące usiłowania zawiera Kodeks karny, w artykule 13. Zgodnie z nim podlega się karze wtedy, kiedy w zamiarze popełnienia czynu zabronionego poprzez swoje zachowanie bezpośrednio zmierza do dokonania czynu. Czyn taki jednak nie następuje. Z usiłowaniem mamy do czynienia także wtedy, kiedy jego niedoszły sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie czynu jest niemożliwe. Może to nastąpić np. w sytuacji braku przedmiotu nadającego się do dokonania czynu zabronionego. Usiłowanie występuje również, kiedy dokonanie czynu było niemożliwe ze względu na użycie środka, który nie nadaje się do jego dokonania. W przypadku przestępstw narkotykowych i posiadania narkotyków karalne jest nieudolne usiłowanie posiadania narkotyków. Karze będzie zatem podlegać np. ten, kto usiłować zakupić narkotyki, jednak próbę udaremnił np. funkcjonariusz policji. Ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2013- 2015 odbył aplikację adwokacką organizowaną przez Okręgową Radę Adwokacką w Poznaniu. Ze względu na zainteresowania prywatne z powodzeniem zajmuje się i prowadzi sprawy z zakresu prawa sportowego. Prywatnie zapalony miłośnik aktywnego trybu życia i podróży. Dowiedz się więcej! Podobne wpisy Co grozi za posiadanie narkotyków? Zgodnie z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za posiadanie narkotyków, środków odurzających lub substancji psychotropowych, grozi kara nawet do 3 lat pozbawienia wolności. W sytuacji, gdy ilość narkotyków lub wyżej wymienionych substancji jest znaczna – kara pozbawienia wolności wynosi od roku do 10 lat, jednakże w przypadkach mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności do roku. O tej złagodzonej formie odpowiedzialności też należy pamiętać. Jednak nie są to jedyne prawnie dopuszczalne środki obrony. W przypadku wykonywania zawodu wymagającego zachowania statusu osoby niekaranej skazanie za w/w przestępstwo (posiadanie narkotyków, środków odurzających lub substancji psychotropowych) wiąże się nie tylko z możliwym nałożeniem kary, ale także z odnotowaniem faktu skazania w Krajowym Rejestrze Karnym, co w przypadku zawodów zaufania publicznego lub też innych profesji (adwokat, prawnik, policjant), w których niezbędne jest posiadanie statusu osoby niekaranej, najczęściej spowoduje rozwiązanie stosunku pracy, mianowania lub służby. W przypadku zatrzymania z powodu posiadania narkotyków, środków odurzających lub substancji psychotropowych organy ścigania bardzo często proponują tzw. skazanie bez rozprawy z jednoczesnym przyznaniem się do winy. Jest to rozwiązanie szybkie i wygodne, jednak tylko po stronie organów ścigania, a nie dla zatrzymanego. Kancelaria Adwokacka Poznań rezprezentowana przez Adwokat Angelika Rucińska posiada szerokie doświadczenie w prowadzeniu spraw z zakresu prawa karnego (za posiadanie narkotyków, środków odurzających lub substancji psychotropowych) . Jeśli dotknął Cię problem zarzutu posiadania narkotyków, skontaktuj się z nami – doświadczeni adwokaci z Kancelarii Adwokackiej otoczą Cię najwyższej jakości opieką prawną. Skorzystaj z pomocy doświadczonego Adwokata w Poznaniu. Przybliż nam swój problem, a my wskażemy Ci najszybsze i skuteczne rozwiązania sprawy! Posiadanie narkotyków, nawet w niedużych ilościach, jest w Polsce czynem karalnym. Jaką karą zagrożone jest to przestępstwo? Czy można zrobić coś, by uchronić się przed karą? Substancja psychotropowa i środek odurzającyUstawa o przeciwdziałaniu narkomanii nie operuje pojęciem „narkotyk” jako takim. W jej przepisach możemy odnaleźć terminy substancja psychotropowa oraz środek odurzający. Co się pod nimi kryje? Są to wszystkie substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działające na ośrodkowy układ środków odurzających, załącznik do ustawy wymienia heroinę, opium, kokainę czy morfinę czy ziele konopi oraz szereg innych środków o mniej lub bardziej skomplikowanych nazwach. Do substancji psychotropowych ustawa zalicza np. Co grozi za udział w obrocie narkotykamiPrzepisy karneUstawa o przeciwdziałaniu narkomanii wprowadza przepis, zgodnie z którym, ten, kto posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności do lat osoba posiada przy sobie znaczne ilości takich substancji lub środków, wówczas kara pozbawienia wolności wyniesie od 6 miesięcy do 8 lat. W przypadku sprawcy mniejszej wagi, sąd może orzec grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do pytanie: ForumWarunkowe umorzenie postępowania?Osoba, która została złapana na posiadaniu narkotyków (a była to sprawa jednorazowa) może jednak próbować uchronić się przed karą ograniczenia lub pozbawienia wolności. Jeżeli przyzna się do winy i dobrowolnie podda się karze, a ponadto wykaże, że jej wina oraz społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, może wnioskować o warunkowe umorzenie postępowania. Warunkowe umorzenie postępowania następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 wniosku o warunkowe umorzenie postępowania należy wskazać, że okoliczności przestępstwa nie budzą wątpliwości (a więc, że sprawca przyznał się do winy – rzeczywiście posiadał przy sobie narkotyki, oraz dobrowolnie poddaje się karze), że wcześniej nie był karany oraz, że będzie przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni już że sąd przychyli się do wniosku jest stosunkowo Wzory pism w sprawach karnych Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie. Wysłane przez redaktor w wt., 2013-06-25 15:05 Próżno szukać w ustawie o przeciwdziałaniu narkomani definicji terminu „narkotyk”. Zamiast tego, ustawodawca posługuje się określeniami „substancja psychotropowa” czy też „środek odurzający”. Należy przez nie rozumieć wszystkie substancje pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działające na ośrodkowy układ nerwowy. W kategorii środków odurzających, wymienia się heroinę, opium, kokainę, morfinę czy ziele konopi oraz szereg innych środków o mniej lub bardziej skomplikowanych nazwach. Do substancji psychotropowych ustawa zalicza z kolei np. amfetaminę. Zgodnie z treścią Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii ten, kto posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jednocześnie, jeżeli osoba posiada przy sobie znaczne ilości takich substancji lub środków, kara pozbawienia wolności wyniesie od 6 miesięcy do 8 lat. W przypadku sprawcy czynu mniejszej wagi, sąd może orzec grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Posiadanie narkotyków w polskim systemie prawa zawsze będzie oznaczać kłopoty, jednak dla osoby która w czasie kontroli miała przy sobie niewielką ich ilość, a sama sprawa ma charakter jednorazowy, może się zakończyć umorzeniem postępowania. Dla sądu, obok okoliczności wymienionych wyżej, znaczenie będą miały przyznanie się do winy, dobrowolne poddanie się karze oraz wykazanie przez podejrzanego niskiej szkodliwości społecznej popełnionego czynu. Warunkowe umorzenie postępowania następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat. Łukasz Więckowicz Szukasz porady prawnej? Chcesz zlecić naszym prawnikom przygotowanie pisma lub prowadzenie sprawy? Zobacz, jak wygląda nasza "Modelowa opinia prawna" i skorzystaj z formularza poniżej - wycena pytania zawsze jest bezpłatna. Pracownicy pozostają do dyspozycji także w naszej Kancelarii, znajdującej się w Krakowie przy ulicy Lea 202A. Zadzwoń pod numer 609-709-999 i umów się na rozmowę z prawnikiem - zapraszamy na spotkanie. Odpowiedzialność karna związana z nielegalnym posiadaniem narkotyków, czyli środków odurzających lub substancji psychotropowych, została uregulowana w przepisie art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (dalej: Kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. . Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. – typ kwalifikowany przestępstwa. W wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. – typ uprzywilejowany przestępstwa. Posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych. Aby prawidłowo określić odpowiedzialność za posiadanie środków odurzających lub substancji psychoaktywnych, należy sprecyzować sam czasownik „posiadać”, bowiem zgodnie ze stanowiskiem zajętym przez Sąd Najwyższy, to właśnie posiadanie środka odurzającego lub substancji psychoaktywnej jest szczególnie sankcjonowane, ponieważ może wiązać się z jego użyciem lub zamiarem użycia[1]. Mając powyższe na uwadze, posiadanie w art. 62 to faktyczne, choć krótkotrwałe władztwo nad rzeczą[2], tym samym, zgodnie z ww. wyrokiem Sądu Najwyższego zakaz spożywania narkotyków wynika wprost z zakazu posiadania, rozumianego jako każdego fizycznego władania narkotykiem, a nie zażywania narkotyków (oczywiście na gruncie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Podsumowując problematykę „posiadania” należy stwierdzić, że posiadaniem jest każdy fizyczny kontakt z środkiem odurzającym lub substancją psychotropową, który polega na chociażby momentalnym nim dysponowaniem. Co więcej, posiadaniem w rozumieniu art. 62 jest posiadanie narkotyków nie tylko przy sobie lub w miejscu zamieszkania, ale także w innym miejscu, bez względu cel ich posiadania. Nie ma również znaczenia chwilowe posiadanie, „trzymanie” narkotyków, związane z procesem odurzania. Każde samodzielne zażycie narkotyków stanowi ich posiadanie[3]. Ponadto, „Posiadanie nie może być utożsamiane ze „znoszeniem”. Sytuacja, kiedy kilka osób połączonych ścisłymi więzami osobistymi (np. rodzinnymi) prowadzi wspólne gospodarstwo domowe i jedna z ich sprowadza (wytwarza) przedmioty, których posiadanie jest prawnie zakazane, a pozostali domownicy znoszą to (tolerują) bez manifestowania fizycznych aktów władania i nie wykazując woli współdecydowania o losach tych przedmiotów, nie jest „posiadaniem” w rozumieniu art. 54 ust. 1 czy art. 62 ust. 1 Sankcje za posiadanie narkotyków Odpowiedzialność karna za posiadanie narkotyków zależy od kwalifikacji danego czynu, czyli od wagi popełnionego przestępstwa. Tym samym, tak jak to zostało przywołane na początku wpisu, zgodnie z art. z art. 62 ust. 1 kto, wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Powyższe oznacza, że istnieje możliwość zastosowania art. 37a Kodeksu karnego (dalej: zgodnie z którym, jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek. Co więcej, jeśli sąd znajdzie podstawy do zastosowania nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie możliwe odstąpienie od jej wymierzenia. Kolejno, zgodnie z. 62 ust. 3 w wypadku mniejszej wagi, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Wypadek mniejszej wagi wiąże się z ilością i rodzajem środka bądź substancji, celem, w jakim środek ten posiadano (własny użytek, użyczenie, sprzedaż), finalne przeznaczenie (odurzenie rekreacyjne, zaspokojenie potrzeby osoby uzależnionej, zmniejszenie cierpienia osoby chorej). Tym samym, analogicznie do 62 ust. 1 jeśli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, będzie to odstąpienie od jej wymierzenia zgodnie z art. 60 §7 w brzmieniu: Jeżeli czyn zagrożony jest więcej niż jedną z kar wymienionych w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-3, 7 i 8, środka kompensacyjnego lub przepadku; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się. Niemniej jednak, zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie: „Wśród charakterystycznych dla przestępstw naruszających przepisy ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii znamion ocennych, różnicujących podstawy odpowiedzialności pomiędzy typem podstawowym a uprzywilejowanym wypadkiem mniejszej wagi, jest kryterium ilościowe oraz kryterium jakościowe, a więc rodzaj wprowadzonego do obrotu środka narkotycznego”[5] Natomiast, jeśli posiadacz narkotyków, zgodnie z art. 62 ust. 2 ma w posiadaniu znaczną ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Jeżeli sąd znajdzie podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary, to może orzec o wymierzeniu grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności (art. 60 §6 pkt 3 W tym przypadku również szczególne znaczenie ma ilość, cel i jakość posiadanych narkotyków lub substancji odurzających. Ilość i jakość posiadanych narkotyków jako podstawa do rodzaju wymierzenia sankcji lub zaniechania ich wymierzenia Co istotne, polski ustawodawca w żadnej z ustaw nie zakreślił „widełek” ilościowych co do posiadania narkotyków, w oparciu o granice które sądy mogłyby nałożyć na sprawców przestępstwa odpowiednie sankcje. Tym samym, w judykaturze kształtują się interpretacje co do ilości posiadanych narkotyków i tak np. SA w Lublinie stwierdził, że „Przyjmując, że dawka wystarczająca do jednorazowego odurzenia się jednej osoby to 0,1-0,5 g, ustalenie, iż 100 g marihuany stanowi ilość znaczną, nie może budzić żadnych wątpliwości”[6], a kolejno SA w Warszawie: „Z 1,5 dm3 płynnej amfetaminy można wytworzyć 2 kg siarczanu amfetaminy, czyli 10 000 porcji dilerskich narkotyków. Nie budzi wątpliwości, że jest to ilość znaczna”[7]. Zgodnie z art. 62a Jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w art. 62 ust. 1 lub 3, są środki odurzające lub substancje psychotropowe w ilości nieznacznej, przeznaczone na własny użytek sprawcy, postępowanie można umorzyć również przed wydaniem postanowienia o wszczęciu śledztwa lub dochodzenia, jeżeli orzeczenie wobec sprawcy kary byłoby niecelowe ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także stopień jego społecznej szkodliwości. Z powodu braku definicji „nieznacznej ilości” ustalonej przez ustawodawcę należy odwołać się do jej językowego, dlatego słowo „nieznaczny” rozumie się niewielki, błahy. Oznacza to zatem, że ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych wymagana dla zastosowania instytucji przewidzianej w art. 62a powinna być niewielka, mała. Tym samym można przyjąć co do zasady, że ilość posiadanych narkotyków w odniesieniu do art. 62 ust. 1 lub 3 aby mogła być uznana za niewielką, nie powinna przekraczać kilku gramów. Z punktu widzenia praktyka, określenie ilości posiadanych narkotyków jest problematyczne w kontekście prawidłowej kwalifikacji czynu oraz wiarygodnego udowodnienia posiadania tego typu środków, w szczególności na użytek własny rozumiany w taki sposób, że nikt poza nim samym nie poniesie z tego tytułu szkody. Ponadto, zabezpieczenie u sprawcy środków odurzających lub substancji psychotropowych stanowiących ilość nieznaczną, nie jest jeszcze wystarczającą przesłanką zastosowania instytucji określonej w art. 62a czyli zaniechanie nałożenia sankcji na sprawcę ze względu na okoliczności popełnienia czynu, a także niski stopień jego społecznej szkodliwości. Tym samym wydaje się, że jednym z najbardziej wiarygodnych sposobów zbadania ilości i jakości posiadanych przez sprawcę narkotyków jest powołanie biegłego z dziedziny fizykochemii i toksykologii, który przeprowadzi na zlecenie Sądów, Prokuratur i Policji badania narkotyków, środków odurzających, substancji psychotropowych, prekursorów oraz innych substancji psychoaktywnych (dopalacze). Biegły sądowy z tej dziedziny ma bowiem kompetencje do analizy jakościowej i ilościowej oznaczanych substancji wraz z opiniowaniem i klasyfikacją zgodności w odniesieniu do uregulowanych ich rodzajów w polskim ustawodawstwie. Co do jakości posiadanych narkotyków, chodzi tu o podział na narkotyki miękkie, np. marihuana, haszysz, LSD, grzyby halucynogenne, ekstazy, oraz na narkotyki twarde, np. amfetamina, kokaina, opiaty. Ich rodzaj, a przy tym również jakość może mieć wpływ na rodzaj wymierzonej kary. Co do zasady, narkotyki miękkie są mniej szkodliwe, niż narkotyki twarde, co nie oznacza, że ich posiadanie jest dopuszczalne. Niemniej jednak, podobnie jak w przypadku określania nieznacznej ilości, tak przy określaniu rodzaju (jakości) narkotyków należy rozważyć przyjęcie łagodniejszej kwalifikacji czynu, o czym decyduje całościowa ocena jego społecznej szkodliwości. Sądy są zobligowane wziąć pod uwagę ilość i rodzaj posiadanego narkotyku, a także osobę sprawcy przestępstwa – jego dotychczasową postawę, sytuację życiową, kontekst wejścia w posiadanie narkotyków. Tym samym, na przyjęcie wypadku mniejszej wagi przez sąd można więc najbardziej liczyć np. w przypadku posiadania 1-2 działek tzw. miękkich narkotyków, jak np. marihuana czy ekstazy. Co więcej, jeśli taka osoba dotychczas była niekarana, uznanie czynu za wypadek mniejszej wagi znacznie zwiększa szanse na warunkowe umorzenie postępowania. Opinia biegłego stwierdzająca mniejszą ilość i szkodliwość ze względu na rodzaj narkotyków, niż wartość przedstawiona w uprzednich raportach policyjnych może być podstawą do warunkowego umorzenia postępowania, a w przypadku orzeczenia kary wobec sprawcy, może przyczynić się do złagodzenia wyroku, a nawet do uniewinnienia sprawcy. Co więcej, powołując się na względy ekonomiki procesowej, jest możliwość umorzenia postępowania jeszcze przed wydaniem postanowienia o wszczęciu postępowania karnego. W rezultacie prokurator może odmówić wszczęcia postępowania i nie podejmować szeregu czynności następujących zazwyczaj po wydaniu postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego. Mając powyższe na uwadze, uwidacznia się konieczność posiadania dobrego pełnomocnika w postaci adwokata i/lub radcy prawnego, który korzystając ze swojej wiedzy i doświadczenia będzie potrafił odpowiednio pokierować daną sprawą, tak, aby zachowane zostały wszelkie względy sprawiedliwościowe, a postępowanie toczyło się w oparciu o zasadę rzetelności procesu (zobacz nasz wcześniejszy wpis: ) Wymiar kary za posiadanie narkotyków. Przykładowe kary za posiadanie narkotyków zgodnie z art. 62 w odniesieniu do kodeksu karnego, należy wymienić: grzywnę (art. 33 §1 i §3 wymierzaną w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki. Co do zasady, najniższa liczba stawek wynosi 10, a najwyższa 540. Ustalając stawkę dzienną, sąd bierze pod uwagę dochody sprawcy, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. Podobnie stawka dzienna wynosi minimum 10 zł, a maksimum 2000 zł. karę ograniczenia wolności (art. 34 §1 – trwa minimum miesiąc, najdłużej 2 lata i jest wymierzana w miesiącach i latach i polega na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne lub potrąceniu od 10% do 25% wynagrodzenia za pracę w stosunku miesięcznym na cel społeczny wskazany przez sąd. Wskazane obowiązki i potrącenie orzeka się łącznie lub osobno (art. 34 §1a i §1b karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach (art. 37 orzeczenie nawiązki – taką możliwość daje art. 70 ust. 4 Zgodnie z tym przepisem, w razie skazania za przestępstwo określone w art. 62 sąd może orzec na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii nawiązkę w wysokości do 50 000 zł. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do sprawcy przestępstwa określonego w art. 62 ust. 1, jeżeli jest on osobą uzależnioną (art. 70 ust. 5 przepadek środka odurzającego, substancji psychotropowej lub nowej substancji psychoaktywnej, nawet jeżeli nie były własnością sprawcy. Sąd, orzekając przepadek przedmiotów, może zarządzić ich zniszczenie. Z czynności zniszczenia sporządza się protokół (art. 70 ust. 2 Wyjątki od penalizacji posiadania narkotyków W przypadkach ściśle określonych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii przypadkach, istnieją sytuacje kiedy posiadanie narkotyków jest dopuszczalne. Zgodnie z art. 33 Środki odurzające grup I-N i II-N oraz substancje psychotropowe grup II-P, III-P i IV-P mogą być używane wyłącznie w celach medycznych, przemysłowych lub prowadzenia badań. Substancje psychotropowe grupy I-P mogą być używane wyłącznie w celu prowadzenia badań, a środki odurzające grupy IV-N wyłącznie w celu prowadzenia badań oraz w lecznictwie zwierząt – w zakresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 44f. Kolejno, zgodnie z art. 34 Środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, może posiadać wyłącznie przedsiębiorca, jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna uprawniona do ich posiadania na podstawie przepisów ustawy, rozporządzenia 273/2004 lub rozporządzenia 111/2005. Posiadane bez uprawnienia środki odurzające, substancje psychotropowe, nowe substancje psychoaktywne, lub ich preparaty, oraz prekursory kategorii 1, podlegają zabezpieczeniu przez organy ścigania lub organy celne w trybie określonym w przepisach o postępowaniu karnym. W przypadku gdy nie zostało wszczęte postępowanie karne, sąd orzeka o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, odpowiednio na wniosek wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, Naczelnego Inspektora Farmaceutycznego Wojska Polskiego albo państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego. W przypadku orzeczenia przez sąd o przepadku na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, podlegają one zniszczeniu. Sąd może orzec na wniosek jednostek, o których mowa w art. 24 ust. 2 i 4, przepadek na rzecz Skarbu Państwa środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych, prekursorów kategorii 1, lub ich preparatów, przez przekazanie ich w całości lub części tym jednostkom. Z powyższego wynika, iż posiadanie wskazanych substancji przez podmioty inne niż wymienione w przywołanym przepisie jest bezprawne. W przypadku stwierdzenia takiego posiadania, na mocy stosownych przepisów substancje te podlegają przepadkowi. Zgodnie z treścią art. 42 podmioty medyczne wymienione w tym przepisie, jeśli mają zgodę wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, mogą stosować preparaty zawierające środki odurzające lub substancje psychotropowe grup, jeśli zostały one dopuszczone do obrotu jako produkty lecznicze na podstawie przepisów Prawa farmaceutycznego, do celów medycznych [1] Uchwała SN(7) z r., I KZP 24/10, OSNKW 2011, nr 1, poz. 2. [2] B. Kurzępa [w:] Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii. Komentarz, wyd. II, red. A. Ważny, Warszawa 2019, art. 62, LEX [3] W. Zontek [w:] Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii [w:] Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, M. Małecki, D. Zając, Kraków, art. 62, LEX [4] Wyrok SA w Łodzi z dnia sygn. II AKa 192/13 [5] Wyrok SA we Wrocławiu z r., II AKa 341/05, LEX nr 171989. [6] Wyrok SA w Lublinie z r., II AKa 279/16, LEX nr 2284893. [7] Wyrok SA w Warszawie z r., II AKa 90/17, LEX nr 2317784. Artykuł opracowała Monika Mielnik. Autor:

ile grozi za posiadanie narkotyków